Autyzm

Autyzm (od greckiego autós „sam”) jest złożonym zaburzeniem rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.

Wykres Autyzmu

Osoby z autyzmem charakteryzują się:

· trudnościami w odczytywaniu i komunikowaniu uczuć
· zakłóceniami zdolności budowania relacji społecznych,
· problemami w porozumiewaniu się (werbalnym i niewerbalnym),
· zubożeniem, dziwacznością i stereotypowością zachowań,
· zaburzeniami percepcji i integracji wrażeń zmysłowych.

Powyższe objawy u każdej z osób występują w różnym nasileniu

Wysokofunkcjonujący

U jednych objawy te są słabo nasilone i mogą prowadzić w miarę samodzielne życie. W ich przypadku mówi się o tzw. autyzmie wysokofunkcjonującym.

Niskofunkcjonujący

Niektórzy zaś nie nawiązują relacji z innymi ludźmi, nie mówią, przejawiają dziwne stereotypowe zachowania, są całkowicie niesamodzielni i potrzebują stałej opieki. To są z kolei autyści niskofunkcjonujący.

Ze względu na różnice w zakresie występowania tych właśnie cech, zachowań i poziomów zaburzeń od jakiegoś czasu używa się określenia spektrum zaburzeń autystycznych - ASD (od ang. autism spectrum disorder), lub spektrum autyzmu.

spektrum

Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest wypalenie rodzicielskie

Wszyscy rodzice i opiekunowie marzą o zmianach systemowych o inkluzji, opiece wytchnienieniowej, a także o adekwatnej opiece nad niesamodzielnymi osobami dorosłymi (“Małe domy muszą być w ustawie” kwietniowa akcja Porozumienia Autyzm Polska). Niestety w naszym szalonym i pełnym absurdów systemie orzecznictwa, edukacji, służby zdrowia rodzic wszystko musi załatwić, zdobyć, a niekiedy wywalczyć sam. Bez rodzica nie wydarzy się nic, ani diagnoza ani terapia. Czasem brakuje pomysłu wiedzy, zaradności czy po prostu siły, czasu.

Jak można pomóc?– czasem rodzicom trudno jest prosić, a łatwiej komuś w ich imieniu…

Wielkie zmiany wymagają czasu i zasobów finansowych, ale jest też coś co można zrobić bez wielkich nakładów. Życzliwość, obecność, uważność, zauważenie rodzica nie tylko jego dziecka, ludzkie traktowanie – to nie kosztuje wiele w sensie finansowym, a zmienia wszystko.

Pomoc innym poprawia także nasze samopoczucie – sprawdzone naukowo! Nie trzeba od razu być wolontariuszem w hospicjum, można podpisać petycję, udostępnić post. Przekazanie prawdziwych informacji o spektrum autyzmu, szerzenie świadomości o nim, także w internecie, a w realu życzliwość, uśmiech to drobna, ale realna pomoc. Drobne gesty wydają się bez znaczenia, jednak to z nich składa się nasza codzienność, a więc i nasze życie. Warto! Dobro wraca.

Osoby autystyczne w naszej fundacji

Niniejszy artykuł dedykuję twórcom Fundacji na okoliczność jej powołania

prof. dr hab. Jacek J. BłeszyńskiCzytaj artykuł

Dokąd zmierza system wsparcia nad dorosłymi osobami z ASD

Maria Jankowska Anna KonopackaCzytaj raport